Jednym z najważniejszych celów Służby Bezpieczeństwa w latach osiemdziesiątych stało się rozpracowanie i kontrola szeroko rozumianych środowisk Solidarności, w tym także licznych organizacji emigracyjnych, nawiązujących do tradycji NSZZ „Solidarność”, tworzonych przede wszystkim po 13 grudnia 1981 r. przez związkowców, którzy opuścili Polskę, oraz ich sympatyków – obywateli państw zachodnich.
Prezentowany wybór źródeł pokazuje zróżnicowany stan wiedzy funkcjonariuszy aparatu bezpieczeństwa na temat zagranicznych struktur solidarnościowych: czasami dysponowali oni bardzo szczegółowymi materiałami, niekiedy jednak wiedzieli zaskakująco niewiele.